به گزارش خبرگزاری ایران زمین ، زمانی که آمار فروش فیلم‌های خارجی را مشاهده می‌کنیم از خود سؤال می‌کنیم که چرا فیلم‌های سینمای ایران در جهان فروش بالایی ندارند؟ آیا اصلاً فیلم‌های ما در سینماهای کشورهای جهان اکران می‌شود و اگر بله تعداد سالن‌ها و سانس‌های آن مانند دیگر فیلم‌های جهان است یا خیر؟

از سوی دیگر یکی از فلسفه‌های بازار فیلم در جشنواره جهانی فیلم فجر این است که فیلم‌های سینمای ما را به پخش‌کننده‌ها و مدیران جشنواره‌ها معرفی کند تا آنان ضمن اکران فیلم‌های ما در جشنواره‌ها در سینماهای خود نیز فیلم را مانند دیگر فیلم‌ها برای فروش به نمایش عمومی بگذارند. اما گویا روند اکران فیلم‌های ما در جهان اینگونه نیست و شاهد نوعی باخت در اکران فیلم‌های ایران در سینمای جهان هستیم.

از سوی دیگر عدم حضور ما در آن سوی آب و عدم ملاحظه و رویارویی واقعی امکان بررسی و ارزیابی صحیح و جامع را به ما نمی‌دهد و بنابراین تنها افرادی که می‌توانند در این باره قضاوت کنند مدیران پخش بین‌المللی سینما هستند. مدیران پخش وظیفه توزیع و فروش فیلم‌ها را در سینماهای کشورهای دنیا دارند و به عنوان حلقه وصل میان چرخه تولید و اکران جهانی نقش آفرینی می‌کنند.

علیرضا شاهرخی مدیر دفتر پخش هنر هفتم در این باره با خبرنگار تسنیم گفت‌وگو کرد و درباره فروش پایین فیلم‌‌های سینمایی ما در جهان گفت: سینمای ما از منظر بین‌المللی در دو بخش جشنواره‌ها و فروش باید مورد بررسی قرار بگیرد. بدون شک در بحث جشنواره‌ها موفق بوده است اما در بخش فروش خیر. اینکه چرا در بحث فروش موفق نبوده است علل زیادی دارد اما قبل از هرچیز باید دید که فیلم‌های ما از نظر کیفی در چه سطحی در جهان هستند و قدرت رقابت با نمونه‌های خارجی را دارند یا خیر؟ برای بررسی این موضوع نکاتی را درباره جشنواره جهانی فیلم فجر می‌گویم تا ببینیم که فیلم‌های ما در چه سطحی هستند؟

او بیان کرد: ما قبل از هر چیز باید بپذیریم که دارای محدودیت‌هایی هستیم و چه در بخش بازار و چه در دیگر بخش‌های جشنواره این محدودیت‌ها را داریم که بخشی از آنها به سیاست‌های کلی کشور و برخی به باورهای ما برمی‌گردد اما هرچه که هست این محدودیت‌ها وجود دارد. ما نمی‌توانیم هر کارگردانی را به جشنواره بیاوریم و هر فیلمی را پخش کنیم یا در بخش بازار نیز نمی‌توان هر کمپانی را به بازار آورد. محدودیت‌ها اما تنها در موضوع جشنواره مورد توجه ما نیست بلکه در بحث فروش فیلم در جهان نیز وجود دارد. حتی فیلم‌هایی که اسکار گرفتند نیز نتوانستند فروش بالایی را تجربه کنند.

یک محدودیت دیگر متوجه ظرفیت کم برای انتخاب فیلم در جشنواره‌های خارجی است. به عنوان مثال حتی برخی از جشنواره‌های معتبر آمریکایی صرفاً یک فیلم را از ایران انتخاب می‌کنند و دیگر فیلم‌ها در میان انتخاب‌های آنان جایی ندارد.

این مدیر پخش درباره علت اصلی عدم فروش مناسب فیلم‌های سینمای ایران در جهان بیان کرد: چون که آن چیزی که تماشاچی عام دنیا می‌خواهد فیلم‌های ما ندارد اما این به معنای بی‌کیفیت بودن فیلم‌های ما نیست.

وی در پایان بیان کرد: «قطعاً وقتی فیلم‌های ایرانی در جهان شناسایی می‌شوند، بازار فروش در خارج نیز فراهم می‌شود و شرکت‌های کانادایی و اروپایی در این فرصت فراهم شده با سینمای ایران آشنا و برای فروش در منطقه و فضای بین‌المللی وارد مذاکره می‌شوند. نکته مهم اینکه امکان دارد برخی از فیلم‌های ما که خریده شده‌اند بعد از کرونا در سینماهای جهان اکران شوند. پس بازار فیلم جشنواره در فروش فیلم‌های ما در سینماهای جهان تأثیرگذار خواهد بود حتی باید به این نکته اشاره کنم که احتمال دارد برخی از فیلم‌های خریده شده در بسترهای VOD جهانی نیز اکران شوند. آخرین آمار خریداران ما در بازار فیلم 57 خریدار بوده است که تعدادی از آنان از بازار فیلم رایت‌های فیلم را خریداری کرده‌اند و خریداران دیگر نیز فرصت دارند که تا پایان فرصت تمدید شده از بازار فیلم جشنواره خرید کنند.»

بنابراین باید گفت که در حال حاضر یکی از اصلی‌ترین راه‌کارهای سینمای ایران برای بیشتر شدن فروش فیلم‌های سینمای ما در جهان استفاده از ظرفیت بازار فیلم جشنواره است. از سوی دیگر اما آنچه که مهم‌تر از هر راه‌کار برای موفقیت ما در سینماهای جهان است توجه به خواسته مخاطبین جهان از سینما و ساخت فیلم جذاب با زبان مشترک جهانی است. زبانی که با آن سال‌ها است فیلم‌های گوناگون در جهان فروش دارند و مخاطبین را با ذائقه و فرهنگ خود آشنا می‌کنند.