به گزارش گروه تحلیل و آینده پژوهی پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، رشد فناوری های نوین و ورود تجهیزات دیجیتالی به زندگی انسان ها، تغییراتی اساسی درزندگی مردم ایجاد نموده است و این تغییرات هر روز بیش از پیش بر زندگی انسان ها  تاثیر میگذارد، این تاثیرات در روند رشد دانش و فرهنگ کودکان قطعا تاثیر بیشتری داشته است. لذا فراهم نمودن شرایط مناسب برای پیشرفت دانش فناورانه ی کودکان، یکی از اساسی ترین نیازهای امروز میباشد .

از سوی دیگر متحول ساختن نظام آموزشی کشور از رویکرد حافظه مداری به سمت تأمل مداری و بالابردن قدرت داوری، انتخاب و تصمیم ‌گیری درست، با رویکرد آموزش فلسفه برای کودکان و نوجوانان و پیشبرد جامعه به سمت تفکر نقادانه  به همراه تحلیل و حل مساله، یکی از اساسی ترین نیازهای تحول در سیستم آموزشی کشور می باشد،  تفکر نقادانه، تفکر خلاقانه و تفکر مراقبتی از اهداف اصلی فلسفه برای کودکان است. برنامه ی آموزش فلسفه به کودکان، جدیدترین رویکرد دردنیا برای آموزش مهارت های تفکر به ویژه تفکر انتقادی به کودکان است. این برنامه در اوایل دهه ی۱۹۷۰، توسط لیپمن مطرح گردید و به تدریج به شکوفایی و تکامل خود رسید. لیپمن برنامه آموزش فلسفه به کودکان را یکی از روش های افزایش انواع هوش وتفکر درکودکان دانست.

طبق نظر روانشناسان، ریشه بسیاری از مشکلات دوران بزرگسالی در کاستی های تربیتی دوران کودکی قرار دارد‏‏، کودکان و نوجوانان از ظرفیت های نظری بالایی برخوردارند به گونه ای که می توان آنان را مستعد پذیرش آموزش های معطوف به پرورش تفکر نقادانه در سطوح نسبتا بالایی دانست.

آموزش فلسفه به کودکان یاد میدهد که چگونه نسبت به محیط پیرامون خود دقت نمایند وهرآنچه را که دریافت می کنند، در ذهن خویش با جزییات و مقدمات صحیح به صورت یک مساله در بیاورند، وپس از تحلیل، با روش های منطقی، مساله را حل نمایند.

در حقیقت فلسفه به کودکان یاد میدهد که خوب فکرکنند و ایده پردازی نمایند، فلسفه به کودکان یاد میدهد که ساخت زندگی هدفمند بر مبنای تفکر است و زندگی بدون تحلیل و تفکر، معنا و مبنای دقیقی ندارد .

از طرفی دیگر نمیتوان رشد فناوری و نیاز کودکان به دنیای دیجیتال را نادیده گرفت، لذا با تلفیق رویکردهای فلسفی و ابزارهای دیجیتال، میتوان مسیری تازه، برای رشد فکری کودکان فراهم نمود .

از دیدگاه ما برنامه نویسی، ابزاری مناسب برای آموزش حل مساله با رویکرد فلسفی برای کودکان می باشد. در این رویکرد کودکان ضمن فراگیری برنامه نویسی به عنوان یک ابزاردیجیتالی، کار با سیستم را به جای استفاده از بازی های آماده تجربه می نمایند و در حین آموزش برنامه نویسی، شناخت و حل مسئله را نیز فرا میگیرند.

در برنامه نویسی کودک که به برنامه نویسی اسکرچ معروف است، آن ها تخیلات و ایده های ذهنی خود را پس از تحلیل و درج مقدمات صادق و کاذب، عینیت می بخشند و با قراردادن بلوک های فرمان در کنار هم، مفاهیم اصلی کدنویسی را می آموزند.

پرورش روحیه پژوهش، تحلیل، طراحی و حل مساله از اهداف اصلی این رویکرد است که با توجه به رشد تکنولوژی در دنیای امروز امری اثر بخش و لازم برای دنیای کودکانه است.

روزی نیست که در اخبار از ساخت ربات های جدید با قابلیت های خاص، خبری ذکر نشود. دنیای فردا دنیای ربات ها، اینترنت اشیا و الکترونیک است.

لذا باید این امکان را برای کودکان فراهم نماییم تا با کسب مهارت های لازم در استفاده از  برنامه های کاربردی وانجام فعالیت های عملی در این حوزه ها، توانمندی خود را افزایش داده و از کودکی  مفاهیم فناوری را فراگیرند و با دانشی که در این دوران کسب نموده اند کسب و کار خود را در آینده ای نه چندان بعید، راه اندازی نمایند .

از جمله نیازهای عصر فناوری برای کودکان عبارتست از: 

1. آموزش مفاهیم فلسفه تحلیلی کودک

2. آموزش طراحی و الگوریتم سازی در مساله

3. آموزش حل مسئله 

4. آموزش مفاهیم فناوری 

5. آموزش برنامه نویسی

6. آموزش مفاهیم با ادبیات کودکان

زهره رشاد