به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، بر اساس مطالعه‌ای که در مجله "Astrophysical" منتشر شده، تیمی از محققان سیاه‌چاله‌ای غیرعادی را کشف کرده‌اند که گفته می‌شود یک جرم متوسط است که اخترفیزیکدانان سراسر جهان مدت‌ها به دنبال آن بودند.

به نقل از اسپوتنیک، سیاهچاله ای با جرم متوسط به سیاهچاله ای گفته می شود که جرم آن بسیار بزرگتر از سیاهچاله ای با جرم ستاره ای (بین 10 تا چند ده جرم خورشیدی) باشد، اما بسیار کمتر از یک سیاهچاله بسیار پرجرم (بین یک میلیون تا صدها جرم ) میلیون ها جرم خورشیدی) باشد.

این نوع سیاهچاله در یک خوشه ستاره ای بزرگ به نام "B023-G078" که در کهکشان آندرومدا، نزدیک ترین کهکشان به راه شیری، واقع است، پنهان شده بود.

آنیل ست، یک اخترفیزیکدان در دانشگاه یوتا به گیزمودو گفت: «جالب ترین چیز در مورد این IMBH مکان آن است، در یک خوشه ستاره ای عظیم در اطراف آندرومدا که ما فکر می کنیم در واقع هسته یک کهکشان کوتوله سابق است که حومه آن توسط گرانش آندرومدا از بین رفته است.» 

او ادامه داد: «بر اساس کارهای قبلی صورت گرفته در هسته‌های با جرم بالاتر، شبیه‌سازی‌ها و این کار، به نظر می‌رسد که این هسته‌های کهکشانی کنده‌شده، ممکن است در واقع رایج‌ترین محیط برای IMBH ها باشند (یعنی ممکن است تعداد آن‌ها در هسته‌های کهکشانی بدون جرم، بیشتر از تعداد آن ها در هسته های کهکشان های امروزی باشد.»

محققان می‌گویند که این کشف برای درک چگونگی شکل‌گیری و رشد سیاه‌چاله‌ها در طول زمان، و چگونگی تبدیل شدن سیاهچاله‌های کم‌جرم به "هیولاهای" ابرپرجرم در مراکز کهکشان‌ها، حیاتی است. علیرغم این واقعیت که دانشمندان مطمئن هستند که سیاهچاله های کلان پرجرم در هسته اکثر کهکشان ها، اگر نگوییم همه، کمین کرده اند، هنوز نمی دانند که چگونه این چاله ها تا این حد بزرگ شده اند.

اعتقاد بر این است که حفره های ستاره ای به سرعت در حال تبدیل شدن به چاله های پرجرم هستند و این، یافتن سیاهچاله های با جرم متوسط را بسیار دشوارتر می کند. جدای از آن، این نوع اجرام آسمانی برای ناظران زمین تقریباً نامرئی هستند؛ زیرا انسان تنها می تواند سیاهچاله هایی را که در نزدیکی یک ستاره زنده قرار دارند که به آن نور می تاباند، تشخیص دهد.

در همین حال، بر اساس برخی برآوردها ، تنها در مجاورت کهکشان ما حدود 46000 سیاهچاله با جرم متوسط وجود دارد .

دانشمندان با استفاده از داده‌های جدید رصدخانه جمینی و تصاویر تلسکوپ فضایی هابل، با مدل‌سازی نمای نوری یک خوشه کروی، نحوه توزیع جرم را در داخل جسم "B023-G078" محاسبه کردند و متوجه شدند که اعداد بدست آمده با استاندارد متفاوت است.

محاسبات بیشتر نشان داد که در مرکز این خوشه سیاهچاله ای با جرم متوسط قرار دارد که وزن آن به 100000 خورشید می رسد.

رنوکا پچتی، اخترفیزیکدان دانشگاه لیورپول، سرپرست تیم تحقیق ، می‌گوید: «سرعت‌های ستاره‌ای که ما دریافت می‌کنیم، شواهد مستقیمی به ما می‌دهد که نوعی جرم تاریک درست در مرکز آن وجود دارد. تشکیل سیاهچاله های بزرگ برای خوشه های کروی بسیار سخت است؛ اما اگر در هسته‌ای است که از آن جدا شده است، پس باید از قبل یک سیاه‌چاله آنجا وجود داشته باشد که به‌عنوان بقایایی از کهکشان کوچک‌تری که به کهکشان بزرگ‌تر سقوط کرده است، باقی مانده است.»

او همچنین خاطرنشان کرد که آنچه بعنوان یک IMBH در نظر گرفته شده است، می‌تواند فقط مجموعه‌ای از سیاه‌چاله‌هایی با جرم ستاره‌ای باشد که به اندازه کافی به هم نزدیک شده‌ و در نتیجه به عنوان یک جرم واحد شناسایی شده اند.

منبع: www.sputniknews.com