به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین ، به نقل از SCMP، چین در حال ساخت یک کارخانه مونتاژ با قابلیت تولید ۵۰ موشک لانگ مارچ ۸(Long March ۸) در سال است که در سال ۲۰۲۴ تکمیل خواهد شد.

این کارخانه در جزیره گرمسیری هاینان واقع شده است و ظرفیت پرتاب سالانه چین را تقریباً دو برابر می‌کند.

احداث این کارخانه در حالی صورت می‌گیرد که چین تضمین می‌کند که هیچ تأسیسات موجود دیگری در جهان نمی‌تواند با این سرعت موشک بسازد.

موشک لانگ مارچ ۸ می‌تواند بیش از ۲۰ ماهواره ارتباطی به اندازه ماهواره‌های استارلینک را با خود حمل کند و چین قصد دارد از این وسیله نقلیه برای ارسال بیش از ۱۰۰۰ ماهواره به فضا در هر سال استفاده کند.

شاید نکته جالب‌تر، این واقعیت باشد که این موشک جدید برای قرار دادن ماهواره‌ها در مداری بالاتر از ماهواره‌های فعلی استارلینک طراحی شده است که به ماهواره‌های چینی اجازه می‌دهد بتوانند علاوه بر انجام وظایف خود، بر ماهواره‌های آمریکایی نیز نظارت کنند.

چین در حال حاضر بیش از ۴۰۰۰ ماهواره در مدار زمین دارد و قصد دارد ۱۳ هزار ماهواره دیگر را برای همگام شدن با توسعه پروژه اینترنت ماهواره‌های استارلینک در پروژه‌ای با نام رمز GW پرتاب کند.

با این حال، موشک‌های مجموعه لانگ مارچ موجود در چین، یا خیلی کوچک یا خیلی بزرگ هستند. اینجاست که لانگ مارچ ۸ با اندازه‌ای مناسب وارد می‌شود.

سونگ ژنگیو، دانشمند ارشد موشکی در آکادمی فناوری وسایل نقلیه پرتاب چین(CALT) می‌گوید: این موشک می‌تواند بیش از ۹۰ درصد از الزامات ماموریت پرتاب‌های بعدی چین برای مدارهای متوسط و پایین زمین را برآورده کند و می‌تواند این کار را بهتر و ارزان‌تر انجام دهد.

بر اساس گزارش اخیر پژوهشگران شرکت علوم و فناوری هوافضای چین، در حال حاضر قرار دادن هر یک کیلوگرم محموله در مدار پایین زمین(LEO) حدود ۳۰۰۰ دلار هزینه دارد.

گروه سونگ ادعا می‌کند که روش‌هایی را پیدا کرده است که تاکنون هرگز استفاده نشده بودند و می‌توانند هزینه‌های تولید موشک لانگ مارچ ۸ را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. یکی از این موارد حذف آزمایش کیفی است.

آزمایش کیفی(Modal testing) شکلی از آزمایش ارتعاش یک جسم است که به موجب آن شکل و حالت جسم مورد آزمایش قرار می‌گیرد.

موشک لانگ مارچ ۸ عنوانِ متمایزِ اولین موشک در جهان را یدک می‌کشد که بدون نیاز به آزمایش کیفی در مقیاس کامل با موفقیت پرواز کرده است. در عوض، سازندگان آن از شبیه‌سازی‌ها برای به دست آوردن پارامترهای پویا استفاده کردند که امکان پرتاب موفقیت‌آمیز آن را فراهم می‌کند.

این گروه پژوهشی در مقاله منتشر شده خود آورده است: این بدان معناست که چرخه توسعه ۱۲ ماهه این موشک کوتاه شد و مقدار زیادی از بودجه ذخیره شد.