به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، اما چرا انتخاب فرمانده ارتش کشوری مانند پاکستان بسیار مهم است؟ پاسخ به این سوال را باید در طول حیات 75 ساله این کشور جستجو کرد، جایی که به دلیل مشکلات و مسائل مختلف امنیتی و نظامی، ارتش به یک عنصر تعیین‌کننده و کلیدی در این کشور تبدیل شد. در جریان این ۷۵ سال از زمان استقلال و تشکیل پاکستان، ارتش سه بار در این کشور به قدرت رسیده و برای بیش از سه دهه بر پاکستان حکومت کرده و در این بین سه بار با هند وارد جنگ است.

این فقط منحصر به دوران کودتا نیست، بلکه زمانی که یک دولت غیرنظامی در پاکستان به قدرت می‌رسد، ژنرال‌های ارتش نفوذ چشمگیر خود بر مسائل امنیتی و امور خارجه را حفظ می‌کنند. در همین چند ماه گذشته، این ارتش پاکستان بوده که با چراغ سبز خود باعث تغییر دولت در این کشور شد و هنوز هم در حال مدیریت فضای سیاسی و حتی اقتصادی است. نفوذ ارتش به اندازه‌ای در ساختارهای سیاسی و اقتصادی و حتی اجتماعی و تصمیم‌گیری‌ها مهم است که انتخاب فرمانده جدید ارتش را برای مخاطبان مهم می‌کند. 

ژنرال عاصم منیر جایگزین ژنرال قمر جاوید باجوا خواهد شد که اواخر این ماه پس از یک دوره شش ساله بازنشسته می‌شود. منیر در منطقه‌ای که مورد مناقشه با هند است و هم‌ مرز با چین و عربستان سعودی است، خدمت کرد. وی سپس  درسال ۲۰۱۷ میلادی ریاست سازمان اطلاعات ارتش (ام آی) و پس از آن در سال ۲۰۱۸ میلادی ریاست سرویس‌های اطلاعاتی (آی اس آی) را که دو تا از بانفوذترین آژانس‌های اطلاعاتی این کشور هستند، برعهده داشت. وی تنها پس از هشت ماه به درخواست عمران خان، نخست وزیر وقت پاکستان از ریاست سرویس‌های اطلاعاتی برکنار شد. هیچ دلیلی برای این برکناری اعلام نشد. ژنرال منیر در حال حاضر به عنوان فرمانده کل ارتش در امور تامین تسلیحات و تدارکات خدمت می‌کند.

فرمانده ارتش پاکستان در مدیریت خطرات درگیری با هند در مرز شرقی کشور نقض کلیدی ایفا می‌کند در حالی که به بی‌ثباتی و اختلافات با افغانستان نیز در مرز غربی کشور رسیدگی می‌کند. بسیاری از کشورهای جهان از جمله آمریکا و چین به خاطر موقعیت استراتژیک پاکستان در یک منطقه ناآرام و خط ساحلی نزدیک به خطوط کشتی‌رانی که در خلیج فارس خدمت می‌کنند، روابط مستقیمی با ارتش این کشور دارند. دولت‌های خارجی هر از گاهی امنیت زرادخانه اتمی در پاکستان را که شامل موشک‌های دور برد است، زیر سوال برده‌اند؛ در کشوری که مرتبا به وام‌های صندوق بین‌المللی پول نیاز دارد.

امنیت داخلی نیز به خاطر شورش‌ها در مناطق قومی پشتون و بلوچ، به یک مشکل تقریبا دائمی تبدیل شده است و البته، مقصر اصلی این شورش‌ها و درگیر‌ی‌ها مداخله کشورهای خارجی و البته باج دادن افسران ارشد ارتش پاکستان به این کشورها برای به دست آوردن دل آن‌ها است. این موضوع باعث شده تا ارتش پاکستان دچار مشکل بزرگ تامین امنیت در سراسر خاک خود باشد. به عنوان مثال، ارتش پاکستان حاضر نیست در منطقه بیابانی و بسیار گسترده بلوچستان حضوری پررنگ داشته باشد و مرزهای مشترک با ایران را رها کرده و این منطقه به جولانگاه عناصر تروریستی ضدایرانی تبدیل شده که سرریز آن به سمت خود پاکستان هم گسیل می‌شود. 

علی‌رغم تمامی این خطرات، پاکستان و ارتشش نگرانی‌های خارجی درباره فرماندهی و کنترل و امنیت تسلیحات اتمی را رد کرده‌اند. ارتش پاکستان مدت‌هاست که به خرابکاری در روند داخلی به منظور حفظ سلطه خود متهم شده است. ۱۹ تن از ۳۰ نخست وزیر پاکستان منتخب شده بودند اما حتی یکی از آنها دوره پنج ساله خود را به اتمام نرساند. ارتش پاکستان که اخیرا به مداخله‌های گذشته‌اش در سیاست اذعان کرده،‌ تاکید داشت که دیگر در امور داخلی مداخله نخواهد کرد. اینکه آیا این فرمانده جدید به این وعده عمل کند یا خیر می‌تواند کلیدی برای سیر تکاملی داخلی پاکستان باشد.

از آنجایی که عمران خان اعتراضات سراسری را با هدف مجبور کردن شهباز شریف، نخست وزیر کنونی پاکستان به برگزاری انتخابات زودهنگام رهبری کرده، این کشور در بحبوحه یک بی ثباتی سیاسی دیگر قرار دارد. همچنین، همزمان با تلاش اسلام آباد برای نجات از یک بحران اقتصادی و جبران خسارت‌های ناشی از سیل‌های تاریخی، این فرمانده جدید می‌تواند به طور بالقوه نقش کلیدی در کاهش فشار سیاسی ایفا کند. بسیاری بر این باور هستند که انتخاب منیر عاصم، یک اشاره مهم به عمران خان دارد و او تنها کسی است که اراده و انگیزه لازم برای جلوگیری از قدرت‌گیری دوباره خان را دارد.