با وجود این تا امروز پربیننده‌ترین سریال مناسبتی رمضان ۱۴۰۰ لقب گرفته است.  

روایتی که اصلا روایت نیست:

حتی اگر یک بچه‌ی کوچک  بخواهد قصه‌ ای را برای من و شما تعریف کند بر طبق یک اصول بهتر وقابل باور تری نسبت به سریال احضار این کار را انجام می‌دهد و شخصیت‌های قصه‌اش روی کاغذ، آدم‌های باورپذیرتری نسبت به گروه بازیگری احضار هستند. از همان اوایل داستان، شخصیت‌ها در جنگل پیرامون جن صحبت می‌کنند و مطالبی اغلب اینستاگرامی و تخیلی را با یکدیگر مرور می‌کنند و عجیب‌تر این‌که حرف‌هایی را از زبان کاراکترها می‌شنویم که شاید هیچوقت اگر ما جای آنها بودیم حداقل در وضعیتی که آنها بودند به زبان نمی‌آوردیم. این سریال هدفش نه روایتِ باورپذیر یک قصه‌ی ساده است و نه چیز دیگر. وقتی کاراکترهای قصه برایشان تعریف نشده از قوه‌ی عقل استفاده کنند و مثل یک بچه‌ی کوچک داستان را به جلو پیش می‌برند، نمي‌توان چندان به داستان سریال احضار دل بست. اصلا مشخص نیست که داستان در چه سالی روایت می‌‌شود و آن جنگلِ به اصطلاح ترسناکِ داستان دقیقا کجاست و چه اسمی دارد. در چنین سریال با ماهیتِ لوکیشینی که قرار است مسبب اتفاق ترسناک باشد اما متاسفانه هیچ خبری از ترس نیست.

واکنش مثبت سریال احضار:

تهیه‌کننده این سریال، نسبت به واکنش‌های منفی منتقدین و مخاطبان درباره بازیگران جدید سریال احضار واکنش نشان داده و اعلام کرده که هرچه قسمت‌ها جلوتر می‌رود به خصوص قرار گرفتن این چهره‌های جدید در کنار بازیگران قدیمی مثل علی دهکردی، آرش مجیدی، صالح میرزاآقایی و بقیه کسانی که نقش‌آفرینی می‌کنند کمک کرده ترکیب خوبی را داشته باشیم و بازخورد‌هایی که الان داریم نظرات مثبتی بوده است.

برخی از این منتقدان بر این باورند که افخمی با ساخت مجموعه تلویزیونی احضار نگاه دیگری به مسائل روز جامعه و جدال باور‌های دینی و دارد. به گفته آن‌ها احضار ساخته شده تا دست کاسب‌کار این مجالس را رو کند و تأثیرات این باور‌های غلط بر زندگی افراد جامعه را نمایش دهد.