براساس بررسی‌های انجام شده در یکی از کارآزمایی‌های بالینی، داروی هیدروکسی کلروکین تاثیری در درمان بیماری کرونا نداشته و نتایج امیدوارکننده‌ای حاصل نشد.

در این کارآزمایی بالینی کنترل‌شده در کشور چین که درباره‌ استفاده از هیدروکسی کلروکین به‌عنوان درمانی برای کووید ۱۹ انجام شد، اختلاف معنی‌داری در نتایج سلامت بین گروه کنترل و بیمارانی که این داروی آزمایشی را دریافت کرده بودند، مشاهده نشد.

تعداد ۳۰ بیمار بستری‌شده در بیمارستان در این کارآزمایی شرکت کردند. ۱۵ نفر از آن‌ها به‌مدت ۵ روز، ۴۰۰ میلی‌گرم کلروکین دریافت می‌کردند و ۱۵ نفر نیز تحت مراقبت‌های حمایتی استاندارد قرار گرفتند. یک هفته پس از شروع درمان هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج، اختلاف قابل اندازه‌گیری را در پیشرفت بیماری نشان نداد. هیدروکسی کلروکین در‌حال‌حاضر برای درمان لوپوس و روماتیسم مفصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اکنون باتوجه به منابع و علاقه‌ جدیدی که به وجود آمده است، داروهای مختلفی که در درمان بیماری سارس استفاده می‌شد، به‌سرعت درحال وارد شدن به کارآزمایی‌های بالینی هستند. اخیرا یک کارآزمایی کوچک برای بررسی اثربخشی داروی لوپیناویر/ریتوناویر در درمان بیماری کرونا انجام شد. لوپیناویر/ریتوناویر یک داروی ترکیبی است که در درمان HIV مورد استفاده قرار می‌گیرد و بازدارنده‌ پروتئازهای ویروسی است.

متاسفانه همان‌طور که پژوهشگران اخیرا در مقاله‌ای در مجله‌ New England Journal of Medicine گزارش کرده‌اند، داروی مذکور نتوانست عفونت را کاهش داده یا آن را درمان کند.

البته نتایج اولیه قطعی نیستند و مهم‌تر اینکه کارآزمایی بالینی تنها روی یکی از امیدوارکننده‌ترین اهداف ویروسی یعنی پروتئاز تمرکز کرده بود. ویروس SARS-CoV-2 اهداف مطلوبی برای داروهای ضدویروسی دارد: پروتئاز، هلیکاز و RNA پلیمراز وابسته به RNA.