به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، یک گروه بین‌المللی از دانشمندان ادعا می‌کنند که برای اولین بار پرتوهای گاما را که از کهکشان‌های مجاور می‌آیند، شناسایی کرده‌اند. در تحقیقات خود، اخترشناسان از تلسکوپ منطقه بزرگ و همچنین تکنیک انباشتگی استفاده کردند که سیگنال‌های بسیار ضعیفی را با هم ترکیب می‌کند که به تنهایی قابل مشاهده نیستند.

به نقل از اسپوتنیک، بر اساس یافته‌های مطالعه که این هفته در مجله "Astrophysical" منتشر شد، پرتوهای گاما از جریان‌های بسیار سریع بیرون می‌آمدند، بادهای شدیدی که از سیاه‌چاله‌های بسیار نزدیک پرتاب می‌شدند.

رهبر این مطالعه، کریس کاروین، عضو فوق دکتری در دپارتمان فیزیک و نجوم در دانشگاه کلمسون در کارولینای جنوبی، می‌گوید که کشف این پرتو ها آنچه را که در اوایل در کهکشان‌ها اتفاق افتاده روشن می‌کند. دانشمندان می گویند تصور می شود که جریان خروجی فوق سریع نقش مهمی در چگونگی رشد سیاهچاله ها و کهکشان های کلان جرم ایفا می کند.

کاروین بیان کرد: «مشاهدات پرتو گامای ما نشان می دهد که چگونه سیاهچاله های کلان جرم می توانند مقدار زیادی انرژی را به کهکشان میزبان خود منتقل کنند. این سیاهچاله ها امواج ضربه ای ایجاد می کنند که مانند پیستون عمل می کنند و در واقع ذرات باردار را که به عنوان پرتوهای کیهانی شناخته می شوند، تا نزدیک به سرعت نور شتاب می دهند.»

محققان بر این باورند که کمان  A، یک سیاه‌چاله بسیار پرجرم که در مرکز کهکشان ما قرار دارد، فعال بوده و جریان‌های بسیار سریعی تولید کرده است. دانشمندان می گویند این فرضیه ممکن است وجود حباب های فرمی، ساختارهای مرموزی که در بالا و پایین مرکز کهکشان راه شیری قرار دارند، توضیح دهد. این حباب ها که در سال 2010 با کمک تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی ناسا کشف شدند، طولی در حدود 50000 سال نوری دارند.

به گفته کاروین، این ساختارهای مرموز می توانند بقایای فعالیت جریان های خروجی فوق سریعی باشند که در نزدیکی کمان A رخ داده اند.

منبع: www.sputniknews.com