به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین ، سخنگوی دولت در اختتامیه همایش ملی "ایران 1400 :رفاه وتامین اجتماعی" اظهار داشت: سیاست رفاهی در کشورهای توسعه یافته و در کشورهای درحال گذار از تفاوت های بنیادین برخوردار است. سیاست رفاهی در کشورهای درحال گذار که ایران هم از جمله آنهاست ابعاد مختلفی دارد.

علی ربیعی با بیان اینکه ابتدای شکل گیری نظام رفاهی در کشورهای توسعه یافته مقابله با سوسیالیسم رو به رشد در اروپا و اولین جرقه های رشد نظریه های بیسمارکی است، گفت: در همان دوران به نحوی نظریه اولیه تامین اجتماعی، نه به عنوان یک نظریه انسان دوستانه بلکه براساس نظریه ایجاد ثبات شکل می گیرد و نظریه رفاه، بخشی از نظریه ثبات در نظام سرمایه داری است.

وی افزود: حکمرانی در کشورهای جان سوم برای ایجاد ثبات و امنیت خودش نیازمند یک نظریه رفاهی است. وجه دیگر وجه کنش های سیاسی است ، یعنی بخشی از نظریه های رفاهی در کشورهای درحال گذار از جمله در کشور ما مبتنی بر ناسامانی سیاسی و رقابت در ناسامانی سیاسی است.

سخنگوی دولت با بیان اینکه به طور کلی وقتی سیاست رفاهی را به عنوان یک سیاست عدالت نگر می بینید که لازمه سیاست های توسعه و حتی مقوم آن است، زاوبه نگاهی است که حقوق و حق جامعه و بخشی از سیاست گذاری توسعه محسوب می شود، گفت: این جایگاه ، جایگاه ورود درست به سیاست های رفاهی است، باید بپذیریم که منهای سیاست های رفاهی، اداره جوامع ممکن نیست و توسعه ها ، توسعه های مصیبت باری خواهند بود.

ربیعی با طرح این سوال که چه سیاست رفاهی را مطلوب می دانیم؟ بیان کرد: سیاست رفاهی مبتنی بر دیدگاه عدالت اجتماعی و برقراری فرصت برابر برای همه ایرانیان که باید منجر به توانمند کردن همه مردم شود مدنظر است، البته یک جدال نظری بود.

آنچه امروز لازم است دنبال کنیم سیاست رفاهی مبتنی بر توانمند سازی است و در این مسیر باید سیاست گذاری چند بعدی را دنبال کنیم و آن را در کنار سیاست های رشد کشور ببینیم. توسعه را باید طوری تعریف کنیم که رشد و رفاه هر دو در آن دیده شوند، در عین حال ما نمی توانیم در کشورهای درحال گذار، ثبات را درنظر نگیریم. تا اندازه ای متاثر از ثبات هستیم، اگر تصمیم درستی برای حامل انرژی بگیریم نمی توانیم ثبات را نبینیم.

ربیعی با تاکید بر اینکه الزامات سیاست رفاهی که مدنظر من است رشد فراگیر ، اشتغال فراگیر و توانمند کردن است، گفت: رفاه ، توسعه و ثبات سه ضلعی هستند که نیاز داریم. رشد و رفاه باید ذیل توسعه تعریف شوند، دادن فرصت برابر اجتماعی و توزیع عدالت در دراز مدت از ناامنی جلوگیری می کند.

من معتقدم که در بحث اجتماعی گشایش هایی ایجاد خواهد شد و سیاست های رفاهی صدقه ای به شدت گسترش خواهد یافت، چون سیاست رفاهی توانمندساز نیازمند سرمایه اجتماعی بالاست و نیازمند اعتماد به این نوع سیاست هاست.