به گزارش پایگاه خبرگزاری ایران زمین، به نقل از نیوز، در حال حاضر، کشورهای مختلف برنامه واکسیناسیون علیه کووید-۱۹ را اجرا می‌کنند و افراد مبتلابه سوزن‌هراسی نقطه ضعف بزرگی در این برنامه به حساب می آیند، به طوری که حتی شنیدن اخبار مرتب با واکسیناسیون نیز باعث ترس و وحشت در آنان می شود. سوزن‌هراس‌ها گروهی هستند که احتمالا واکسیناسیون کووید-۱۹ را نمی‌پذیرند.

سوزن‌هراسی چیست؟

نام علمی سوزن‌هراسی، تریپانوفوبیاست که بیماری روان‌شناختی مشخصی است و در این مورد ترس از سوزن باعث احساس ترس و اضطراب شدیدی در فرد می‌شود. حتی فکر انجام یک روش قریب‌الوقوع از تزریق پاسخ اضطرابی حاد یا وحشت ایجاد می‌کند، ضربان قلب سریع، تنفس سریع، تعریق و افت فشارخون و به ندرت غش و ضعف در این افراد دیده می‌شود. مبتلایان ممکن است به دلیل تجربه قبلی، از این موارد بیش از خود سوزن، وحشت و ترس داشته باشند. افرادی که دچار سوزن‌هراسی هستند ممکن است به دلیل ترس، کنترل خود را از دست داده و پرخاشگر شوند.

سوزن‌هراسی چقدر شایع است؟

بین ۳ تا ۱۰درصد از بزرگسالان انگلستان از سوزن‌هراسی رنج می‌برند. سوزن‌هراسی بیشتر در کودکان دیده می‌شود اما اغلب تا بزرگسالی ادامه دارد. یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۸  که شامل ۱۱۹ مطالعه تحقیقاتی بود، سوزن‌هراسی تقریبا در همه کودکان، ۲۰ تا ۵۰ درصد در نوجوانان و ۲۰ تا ۳۰ درصد در جوانان را گزارش کرد.

چرا سوزن‌هراسی مهم است؟

ترس از سوزن می‌تواند عواقب جدی و منفی بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد. سوزن‌هراسی مانعی در انجام آزمایش خون، پذیرش خون، اهداء خون، جراحی فوری یا عدم پذیرش طیف وسیعی از گزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی از جمله واکسیناسیون، تزریق‌های بارداری و ایمپلنت است. بیماران دیابتی وابسته به انسولین نیز در صورت ابتلا به سوزن‌هراسی با مشکلات جدی و حیاتی روبرو می‌شوند.

بر اساس آمار منتشرشده، ۵ تا ۱۵ درصد افراد از مراجعه به دندانپزشک به دلیل ترس از سوزن اجتناب می‌کنند. ترس از سوزن همچنین می‌تواند بر روی آموزش، توانایی سفر و نتیجه بارداری تاثیر بگذارد و منجر به مسائل حقوقی شود.

به‌طورکلی، ۱۶درصد بزرگسالان از تزریق واکسن آنفلوانزا به دلیل ترس از سوزن خودداری می‌کنند. ۲۷ درصد از کارکنان بیمارستان، ۱۸ درصد از مراقبان موسسات مراقبت طولانی مدت و ۸ درصد از کارکنان بهداشت و درمان، واکسیناسیون آنفلوانزا را به دلیل ترس از سوزن نمی‌پذیرند.

چرا برخی از افراد دچار سوزن‌هراسی می‌شوند؟

علت سوزن‌هراسی ممکن است هرگز کشف نشود. با این حال ۸۰ درصد از مبتلایان بستگان درجه یک دارند که از همان شرایط رنج می‌برند؛ ممکن است واکنشی آموخته شده باشد.

بعضی اوقات، ممکن است سوزن‌هراسی به دنبال یک دوره طولانی بیماری مانند درمان سرطان در دوران کودکی ایجاد شود، یا فرد شاهد باشد که یکی از بستگان نزدیک خود یک دوره طولانی مراقبت پزشکی را پشت سر می‌گذارد.

ممکن است تفاوت‌های ژنتیکی در درک مردم از درد وجود داشته باشد، به این معنی که بعضی از آنان درد بسیار بیشتری را در هنگام تزریق تجربه می‌کنند. نکته بسیار جالب آن است که سوزن‌هراسی در تک‌قلوها بیش از دوقلوها دیده می‌شود.

در مورد سوزن هراسی چه باید کرد؟

متخصصان بهداشت باید اهمیت سوزن‌هراسی را درک کنند. یافتن بیمار مبتلابه سوزن‌هراسی در یک کلینیک شلوغ ناامیدکننده است. با این حال، باید با صبر و مهربانی با آنان برخورد شود. به یاد داشته باشیم که مدیریت درد از حقوق بشر محسوب می‌شود.

اکنون، در میان بیماری همه‌گیر کووید-۱۹، زمان مناسبی برای حل این مشکل، کمک به بیماران برای غلبه بر ترس خود و بهبود فرصت‌های مراقبت‌های بهداشتی در آینده است. پزشکان باید مکانیسم اضطراب «مبارزه، ترس و گریز» را برای بیماران توضیح دهند، هرچند این واکنش یک پاسخ فیزیولوژیکی طبیعی است. با این حال، بیمار می‌تواند کنترل آن را بیاموزد.

پزشکان باید نحوه انجام تنفس دیافراگمی را به بیمار بیاموزند. آنان می‌توانند این کار را در منزل قبل از قرار ملاقات، خارج از اتاق انتظار و حتی در زمان تزریق انجام دهند.

همه ما می توانیم یاد بگیریم که افکار و احساسات خود را کنترل کنیم. به‌عنوان‌مثال، نگاه خود را به شی موجود در اتاق معطوف کرده و آن را با دقت بررسی کنید. روی آن جسم تمرکز کنید و اجازه ندهید ذهن شما سرگردان شود. به افکار مثبت فکر کنید و با خود تکرار کنید … «من می‌توانم این کار را انجام دهم… من این کار را خواهم کرد…».

بیماران می‌توانند برای کمک بیشتر به گروه روانشناسی ارجاع شوند:

-به یک سوزن نگاه کنید.

-سوزنی را در دست بگیرید.

-آب را به پرتقال تزریق کنید.

-شخصی را که در تلویزیون آمپول می‌زند، تماشا کنید.

-شخص دیگری را که در حال آمپول زدن است، مشاهده کنید.

-آمپول بزنید.

مدیریت سوزن‌هراسی

بیماران باید برای کمک بیشتر به پزشک عمومی خود مراجعه کنند. ممکن است درمان رفتاری شناختی (CBT) به آنان پیشنهاد شود که بسیار موثر است. بیماران حتی می‌توانند برای درمان و مشاوره به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مدیریت اضطراب گاهی اوقات به دارو یا کرم‌های مخصوص درمان می شود.

سوزن هراسی یک بیماری جدی است که شایسته توجه است. با درک این موضوع می‌توانیم در حال حاضر و در آینده به بهبود مراقبت‌های بهداشتی و انتخاب‌های زندگی این بیماران کمک کنیم. اگر بیماران از واکسیناسیون کووید-۱۹ به دلیل ترس از سوزن امتناع می‌کنند، اکنون زمان اقدام است. غلبه بر ترس از سوزن برای یک کمپین واکسیناسیون کاملا موفق کووید-۱۹حیاتی است.