به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، گرچه آموزش و پرورش از اولین روزهای کرونا اعلام کرد که آموزش تعطیل نیست و تقریباً تمام آموزش‌ها را در بستر فضای مجازی سامان داد و یکی از جدی ترین سناریوهای آموزش و پرورش برای سال تحصیلی بعد که گمانه‌ها بر شروع موج جدیدی از کرونا به اضافه شیوع آنفلوآنزا به اضافه آلودگی هوا و… است، جدیت بیشتر بر آموزش‌های مجازی است، اما آنچه در مدیریت این روزهای آموزش و پرورش بیش از هر چیز به چشم می‌خورد این است که به قدری بر آموزش مجازی تکیه می‌شود، که در این میان فراموش شده است یکی از گزینه‌های جدی نیز بازگشایی مدارس با رعایت پروتکل‌های بهداشتی است! گزینه‌ای که پیش از بازگشایی مدارس نیاز به یک آزمون و دریافتن نقاط چالش برانگیز آن ضروری دارد.

متأسفانه در مورد بحث حضور یا عدم حضور دانش آموزان در فضای مدارس پیام‌های ضد و نقیض از سوی آموزش و پرورش مخابره شد. در خردادماه و در حالی که تمام آزمون‌های سراسری به تعویق افتاده بود، اعلام شد که مدارس به صورت غیر اجباری و برای رفع اشکال باز می‌شوند. بعد از آن اعلام شد که آزمون‌های پایه نهم به صورت حضوری برگزار می‌شود و در نهایت هم آزمون‌های پایه دوازدهم نیز حضوری برگزار شد.

نقدها بیشتر بر برگزاری آزمون‌های پایه نهم بود که به شکلی تغییر پیدا کرد که آزمونی درون مدرسه‌ای شد و بسیاری این نقد را داشتند که در این حالت چه فرقی میان آزمون‌های مجازی و یا ارزشیابی و آزمون حضوری ایجاد شده است اما مسئولان آموزش و پرورش تمام ایرادات کارشناسی را با این جمله پاسخ دادند که چون نمرات این سال تحصیلی به هدایت تحصیلی منجر می‌شود باید آزمون حضوری برگزار شود در حالی که هیچکس به این سوال پاسخ نداد که وقتی این نمرات دارای روایی درست است که مثل سال‌های قبل به صورت سراسری تر برگزار شود و معلم دخالت کمتری در آن نمره داشته باشد اما حالا آموزش و پرورش معتقد است به صرف حضوری برگزار شدن این آزمون، هدایت تحصیلی در مدار درست قرار دارد. در آن تصمیم هیچ مسئولی در آموزش و پرورش حتی این گمانه را مطرح نکرد که ممکن است پروتکل‌های بهداشتی قابل اجرا در مدرسه‌ای نباشد. حتی در برگزاری آزمون‌های پایه دوازدهم نیز همه مسئولان تاکید داشتند که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در حوزه‌های امتحانی سلامت دانش آموزان تضمین شده است.

در نهایت هم هیچ مسئولی در آموزش و پرورش گزارشی از وضعیت رعایت پروتکل‌های بهداشتی زمان بازگشایی مدارس، زمان برگزاری امتحانات پایه نهم و پایه دوازدهم ارائه نداد در حالی که چنین گزارش‌هایی می‌توانست به بازگشایی مدارس در سال تحصیلی پیش رو کمک شایانی کند.

حال برای سال تحصیلی بعد گمانه‌هایی روی میز است که محتمل‌ترین آن ترکیب آموزش مجازی و آموزش حضوری است. یعنی در هر صورت قرار است دانش آموزان در زمان‌هایی راهی مدرسه شوند اما با رعایت همین پروتکل‌هایی که فقط در بخشنامه‌ها، بندهای آن مشخص شده است و در عمل مشخص نیست زیرساخت‌های آن در تک تک مدارس مهیاست یا نه و اینکه کدام بخش در آموزش و پرورش بر این موارد و به چه صورت نظارت می‌کند.

در این میان راه آزمون پروتکل‌ها نیز از مدارس گرفته شده است.

مسعود ثقفی رئیس اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی و سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران در جمع خبرنگاران گفت: هر گونه فعالیت فوق برنامه آموزشی در مدارس شهر تهران در این ایام تا بازگشایی مدارس کاملاً ممنوع است. هیچ مدرسه‌ای اجازه ندارد که کلاس‌های حضوری برای دانش آموزان برگزار کند و در آنها کلاس‌های آموزش حضوری داشته باشد.

این در حالی است که همین مدارس که امروز از برگزاری کلاس با متقاضیان محدود ممنوع شده‌اند، یک ماه و نیم دیگر و در حالی که مشخص نیست کرونا در چه وضعیتی قرار دارد، قرار است بدون تمرینی درست، پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند و باز شوند. در حالی که شاید این روزها فرصت خوبی بود که به صورت صفر و صد چنین دستورالعمل‌هایی اعلام نشود و برای تشویق مدارس هم که شده پروتکلی سخت گیرانه تهیه شود تا مدارسی که توان رسیدن به چنین پروتکلی را دارند، بتوانند مدارس را باز کنند.

این روش مدیریت مدارس با دستورالعمل‌های صفر و صدی که کاملاً مغایر با روش مدرسه محوری است در درازمدت که چالش کرونا همراه ما خواهد بود، آموزش و پرورش را دچار خسران می‌کند. در حال حاضر مسئولان می‌گویند باید روش همزیستی با این بیماری که دورنمایی ندارد را یاد گرفت. از سوی دیگر قرار است آموزش تعطیل نباشد. باز از سویی نمی‌توان انتظار داشت فضای مجازی همه بار آموزش را به تنهایی به دوش بکشد و بالاخره قرار است مدارس باز شوند. آیا تابستان فرصت خوبی نبود تا به مرور دانش آموزان در مدارس پروتکل‌ها را فرا بگیرند، مدارس تمرین درستی از رعایت پروتکل‌ها داشته باشند و آموزش و پرورش نیز توان نظارتی خود را بیازماید؟ این روزها که برگزاری کلاس‌های هنری و آموزشی نیز به صورت حضوری مجوز گرفته‌اند و به فعالیت خود ادامه می‌دهند!

این روزها دقیقاً چه فرقی با روزهای خرداد دارد که مدارس به اختیار باز بودند؟ آیا این سیاست دوگانه و تحکیمی و ضد و نقیض نیست که اولیا و دانش آموزان و مدیران و معلمان را دچار بلاتکلیفی مضاعف بر کرونا کرده است؟

آیا آموزش و پرورش نمی‌تواند با هدایت وزارت بهداشت یکبار یک پروتکل دقیق برای انواع شرایط، انواع مدارس از نظر دسترسی به امکانات بهداشتی تهیه کند و در این مسیر توان خود را برای تجهیز همه مدارس به موارد بهداشتی چه از نظر آموزش و چه زیرساخت‌ها بیازماید؟

اینها سوالاتی است که متأسفانه بارها پرسیده شده اما بی پاسخ مانده است. زمانی که آموزش و پرورش اراده کند بچه‌ها را به مدرسه بکشاند تضمین‌های صد درصدی برای رعایت پروتکل‌ها ردیف می‌شود اما در زمان‌های دیگر به خاطر در خطر بودن همان تضمین‌ها همه چیز کنسل می‌شود!

بدون شک سخن اصلی این گزارش این نیست که تحت هر شرایطی جان دانش آموزان به خطر بیفتد که در این روزها نیز فعالیت در مدارس به اختیار بود، بلکه بحث بر سر داشتن رویه ثابت و قابل اعتماد در آموزش و پرورش در قبال اتکا به درایت مدارس است. رویه‌ای که بر نظارت بیشتر آموزش و پرورش تاکید کند به جای آنکه صورت مساله را هر جا که تشخیص داد، پاک کند!