به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، به گفته مقامات ناسا، وب با یک رانش نهایی 5 دقیقه‌ای و موشک اصلاح‌کننده مسیر درون‌برد خود، در موقعیت تعادل گرانشی که به عنوان دومین نقطه لاگرانژ خورشید-زمین یا L2 شناخته می‌شود، بالاخره یک ماه پس از پرتاب به مقصد رسید.

به نقل از رویترز، رانشگر توسط مهندسان کنترل ماموریت در مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور فعال شد و سیگنال‌های رادیویی تأیید می‌کردند که وب با موفقیت در حلقه مداری مورد نظر خود در اطراف L2 قرار گرفته است.

با توجه به اینکه سیاره و تلسکوپ پشت سر هم دور خورشید می چرخند، وب یک مسیر "هاله مانند" را دنبال می کند که آن را در یک راستای ثابت با زمین؛ اما خارج از سایه آن نگه می دارد. مدار L2، داخل مدار بزرگتر خورشیدی می چرخد و بنابراین هنگام شارژ کردن باتری های خورشیدی وب، تماس رادیویی با تلسکوپ بصورت بی وقفه امکان پذیر است.

در مقام مقایسه، تلسکوپ فضایی هابل، از فاصله 547 کیلومتری به دور زمین می چرخید و هر 90 دقیقه یک بار از زیر سایه سیاره عبور می کرد.

کشش ترکیبی خورشید و زمین در L2، نقطه ثبات گرانشی که اولین بار توسط ریاضیدان قرن 18 جوزف-لوئیس لگرانژ استنباط شد، رانش تلسکوپ در فضا را به حداقل می رساند.

کیت پریش، مدیر راه اندازی رصدخانه از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در مریلند، روز دوشنبه به خبرنگاران گفت: «اما تیم های روی زمین، باید هر سه هفته یک بار، پیشران وب را برای مدت کوتاهی فعال کنند؛ تا آن را در مسیر نگه دارند.»

مهندسان مأموریت در حال آماده شدن برای تنظیم دقیق آینه اصلی تلسکوپ هستند، آرایه ای متشکل از 18 بخش شش ضلعی از فلز بریلیوم با روکش طلا با ابعاد 6.5 متر، که بسیار بزرگتر از آینه اصلی هابل است.

اندازه و طراحی آن، که عمدتاً در طیف مادون قرمز عمل می کند، به وب این امکان را می دهد تا از میان ابرهای گاز و غبار نگاه کند و اجرام را در فواصل دورتر مشاهده کند.

انتظار می‌رود این ویژگی‌ها، انقلابی را در نجوم ایجاد کنند و اولین نما از کهکشان‌های نوزادی را ارائه دهند که قدمت آن‌ها تنها به 100 میلیون سال پس از انفجار بزرگ می‌رسد، اتفاقی که انبساط جهان شناخته شده را در حدود 13.8 میلیارد سال پیش آغاز کرد.

ابزارهای وب همچنین برای جستجوی نشانه‌هایی از جوهای قابل حیات در اطراف تعداد زیادی سیاره فراخورشیدی جدید، اجرام آسمانی که به دور ستاره‌های دور می‌چرخند، و رصد اجرام بسیار نزدیک‌تر، مانند مریخ و قمر یخی زحل، تیتان، ایده‌آل هستند.

گام های بعدی

چند ماه دیگر کار لازم است تا تلسکوپ برای اولین نمایش نجومی خود آماده شود.

18 بخش از آینه اصلی آن، که برای قرار گرفتن در داخل محفظه بار موشکی که تلسکوپ را به فضا می برد، تا شده بود، با بقیه اجزای ساختاری آن در یک دوره دو هفته ای پس از پرتاب وب، در 25 دسامبر باز شد.

این بخش ها اخیراً از متصل کننده ها جدا شده و اکنون باید دقیقاً در یک راستا قرار گیرند؛ تا یک سطح جمع آوری نور واحد و ناگسستنی را تشکیل دهند.

تیم‌های زمینی همچنین شروع به فعال‌سازی ابزارهای مختلف تصویربرداری و طیف‌نگاری وب برای استفاده در تراز آینه‌ای سه ماهه خواهند کرد. به دنبال آن دو ماه برای کالیبراسیون خود ابزارها صرف می شود.

هم‌ترازی آینه‌ای با نشانه‌گیری تلسکوپ به سمت یک ستاره نسبتاً معمولی و منزوی، اما بسیار کم‌نور که از زمین با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود، به نام HD84406، واقع در صورت فلکی دب اکبر، آغاز می‌شود.

لی فاینبرگ، مدیر المان تلسکوپ نوری وب در گدارد، در جریان کنفرانس تلفنی روز دوشنبه ناسا گفت: «مهندسان سپس به تدریج بخش‌های آینه‌ی وب را تنظیم می‌کنند تا 18 بازتاب جداگانه ستاره را در یک تصویر متمرکز و واحد جمع کنند.»

انتظار می رود که هم ترازی از هفته آینده آغاز شود، زمانی که تلسکوپ، که طراحی مادون قرمز، آن را فوق العاده حساس به گرما می کند، به اندازه کافی در فضا خنک شود؛ تا به درستی کار کند. دمایی در حدود 240- درجه سانتیگراد.

اگر همه چیز به خوبی پیش برود، وب باید تا تابستان برای شروع مشاهدات علمی آماده باشد.

در ماه ژوئن، ناسا انتظار دارد "مشاهدات اولیه" خود با تلسکوپ را منتشر کند.

جاه طلبانه ترین مأموریت وب، از جمله برنامه ریزی آینه آن بر روی اجسام دورتر از زمین، کمی بیشتر طول می کشد.

این تلسکوپ یک همکاری بین المللی بین ناسا، آژانس های فضایی اروپا و کانادا می باشد.

منبع: www.reuters.com