به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، طبق مطالعه گروهی از دانشمندان که در مجله "Icarus" منتشر شده است، قمر کوچک زحل، میماس، ممکن است یک "اقیانوس از آب مایع در زیر پوسته یخی خود که 24 تا 31 کیلومتر ضخامت دارد، داشته باشد".

به نقل از اسپوتنیک، کاوشگر کاسینی در آخرین روزهای ماموریت خود در سال 2017، تابشی را در محور چرخش ماهواره شناسایی کرد که می‌تواند نشان‌دهنده فعالیت زمین‌شناسی باشد که قادر به پشتیبانی از فرضیه وجود اقیانوس داخلی در این قمر است. اگر این موضوع تأیید شود، قمر زحل، نماینده دسته جدیدی از جهان‌های غیرزمینی با سطحی که هیچ نشانه‌ای از وجود حجم عظیم آب مایع ندارد، می باشد.

جهان‌هایی که اقیانوس‌های داخلی دارند، جهان‌های غیر زمینی نامیده می‌شوند و با این کشف، میماس کوچک به قمرهایی مانند اروپا، انسلادوس و تیتان می‌پیوندند. به این معنی که فهرست جهان‌های غیرزمینی در منظومه شمسی در حال افزایش است.

سطح میماس با دهانه ها پوشیده شده است، بنابراین دانشمندان باور نمی کردند که اقیانوسی وجود داشته باشد. در انسلادوس و اروپا، سطح یخی ترک خورده است و نشانه های دیگری از فعالیت زمین شناسی مشاهده می شود.

هر بار که دانشمندان جهان غیرزمینی دیگری را کشف می کنند، احتمال وجود حیات در سیاره ای دیگر مطرح می شود، باید یک رابط فعال بین آب و سنگ وجود داشته باشد. چگالی میماس نشان می دهد که اگر گرما وجود داشته باشد، فعل و انفعالات بین آب و سنگ ها می تواند مواد لازم برای زندگی را تامین کند.

کاسینی یک کاوشگر فضایی است که به نام اخترشناس ایتالیایی-فرانسوی، جووانی کاسینی نامگذاری شده و بخشی از مأموریت تحقیقات فضایی کاسینی-هویگنس است که به مطالعه زحل می پردازد. کاسینی در 15 اکتبر 1997 به فضا پرتاب شد و در 15 سپتامبر 2017 به ماموریت خود پایان داد.

منبع: www.sputniknews.com