به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، مطالعه ای که توسط محققان دانشگاه تورنتو کانادا انجام شد نشان داد که از هر چهار بزرگسال زیر 40 سال که مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) هستند، یک نفر از نوعی اضطراب رنج می برد.

به نقل از العربیه، اسمه فولر تامسون، نویسنده اصلی مطالعه و استاد دانشکده مددکاری اجتماعی تورنتو، در بیانیه‌ای گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که بزرگسالان مبتلا به ADHD چقدر در برابر اختلالات اضطراب فراگیر آسیب‌پذیر هستند.»

او ادامه داد: «مطالعات زیادی وجود دارد که ADHD در بزرگسالان را با افسردگی و خودکشی مرتبط می کند؛ اما توجه کمتری به اختلالات اضطراب فراگیر و سایر پیامدهای نامطلوب آن در طول زندگی شده است.»

محققان دریافتند که بزرگسالان مبتلا به ADHD با وجود در نظر گرفتن عوامل مختلفی که می تواند بر سلامت روان آن ها تأثیر بگذارد، مانند تجربیات دوران کودکی، سوء مصرف مواد و جمعیت شناسی اجتماعی و غیره، دو برابر بیشتر احتمال دارد که دچار اضطراب شوند.

زنان بالغ بیشتر در معرض خطر ابتلا به اضطراب هستند

محققان مجموعه ای از عوامل مرتبط با GAD را در میان افرادی که ADHD داشتند شناسایی کردند و دریافتند که پاسخ دهندگان زنی که در این مطالعه شرکت کردند تقریباً پنج برابر بیشتر دارای اضطراب فراگیر بودند.

اندی مک نیل، یکی از نویسندگان این مقاله، فارغ التحصیل اخیر کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی از دانشگاه تورنتو، بیان کرد: «بیش فعالی در دختران و زنان به شدت کمتر تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته است.»

مک نیل افزود: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که زنان مبتلا به ADHD ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به اضطراب باشند، و بر نیاز به حمایت بیشتر از زنان مبتلا به ADHD تأکید می‌کند.»

تجارب نامطلوب دوران کودکی شانس ابتلا به اضطراب را افزایش می دهد

بزرگسالانی که در دوران کودکی خود تجربیات منفی مانند آزار جنسی یا فیزیکی یا تجاوز یا خشونت خانگی را پشت سر گذاشته بودند، سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به GAD بودند.

این مطالعه نشان داد که شصت درصد از کسانی که با ADHD دست و پنجه نرم می کردند و دارای اختلالات اضطرابی بودند، حداقل یکی از این تجربیات نامطلوب دوران کودکی را تجربه کردند.

روابط نزدیک کم با اطرافیان، درآمد کمتر از 40000 دلار در سال و سابقه اختلالات افسردگی اساسی نیز از عوامل مرتبط با GAD در میان بزرگسالان مبتلا به ADHD در نظر گرفته می شود.

لورن کریک، یک فارغ‌التحصیل اخیر از دانشگاه تورنتو و یک مددکار اجتماعی در بیمارستان عمومی تورنتو، گفت: «این نتایج اهمیت غربالگری بیماری‌های روانی و پرداختن به علائم افسردگی را هنگام ارائه حمایت از افراد مبتلا به ADHD نشان می‌دهد.»

او پیشنهاد کرد: «افرادی که بیش فعالی، اضطراب فراگیر و افسردگی را تجربه می‌کنند، گروه آسیب‌پذیری هستند که ممکن است نیاز به اطلاع رسانی هدفمند توسط متخصصان سلامت داشته باشند.»

بسیار مهم است که آن هایی که مبتلا به ADHD هستند و با مشکلات سلامت روان دست و پنجه نرم می کنند، از پزشک خانواده خود یا سایر متخصصان سلامت روان از جمله مددکاران اجتماعی، روانشناسان و روانپزشکان کمک بگیرند. 

فولر تامسون گفت: «درمان‌های مؤثر مانند درمان شناختی رفتاری در دسترس هستند و می‌توانند کیفیت زندگی را به‌طور چشمگیری بهبود بخشند.»

منبع: www.alarabiya.net