به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، موشک 115 متری و دو مرحله ای سیستم پرتاب فضایی (SLS) و کپسول خدمه Orion آن قرار بود از مرکز فضایی کندی در کیپ کاناورال فلوریدا طی یک پنجره زمانی دو ساعته در ساعت 8 پرتاب شود.

به نقل از رویترز، اولین سفر SLS-Orion، ماموریتی به نام Artemis I، در نظر گرفته شده است تا این وسیله نقلیه 3 میلیون کیلوگرم قبل از آماده شدن برای انتقال انسان ها، در یک پرواز آزمایشی دقیق تست شود.

SLS که به عنوان قدرتمندترین و پیچیده ترین موشک در جهان شناخته می شود، بزرگترین سیستم پرتاب عمودی جدیدی است که آژانس فضایی ایالات متحده از زمان Saturn V که در طول برنامه قمر آپولو در دهه های 1960 و 1970 پرواز کرد، ساخته است.

این فضاپیما در اوایل این ماه پس از هفته‌ها آماده‌سازی نهایی و آزمایش‌های زمینی به آرامی به سکوی پرتاب 39B تاریخی منتقل شد. هفته گذشته، مقامات ناسا بررسی آمادگی پرواز خود را به پایان رساندند و اعلام کردند که همه سیستم‌ها «برای پرتاب» آماده هستند.

یکی از مسائلی که هفته گذشته توسط مقامات ناسا به عنوان یک مانع بالقوه برای پرتاب روز دوشنبه به آن اشاره شد، اتفاقی در حین سوخت‌گیری موشک است که یکی از اتصالات خط هیدروژنی تازه تعمیر شده نتوانسته است حفظ شود.

اگر ساعت شمارش معکوس به هر دلیلی متوقف شود، ناسا 2 و 5 سپتامبر را به عنوان تاریخ های پشتیبان پرتاب تعیین کرده است.

بدون مشکلات فنی لحظه آخری یا آب و هوای نامساعد، شمارش معکوس روز دوشنبه باید با چهار موتور اصلی R-25 موشک و تقویت کننده های دوقلوی آن خاتمه یابد تا 8.8 میلیون پوند نیروی رانش تولید کند که حدود 15 درصد بیشتر از نیروی رانش تولید شده توسط Saturn V است. نیرویی که فضاپیما را به سمت آسمان می فرستد.

حدود 90 دقیقه پس از پرتاب، مرحله فوقانی موشک، اوریون را از مدار زمین خارج می‌کند و طی یک پرواز 42 روزه، آن را به 60 مایلی سطح ماه می‌رساند. انتظار می رود این کپسول در 10 اکتبر در اقیانوس آرام فرود آید.

اگرچه هیچ انسانی در عرشه نخواهد بود، اما Orion خدمه شبیه سازی شده ای متشکل از سه مانکن - یک مرد و دو مانکن زن - مجهز به حسگرهایی برای اندازه گیری سطوح تشعشعات و سایر شرایطی که فضانوردان واقعی تجربه می کنند، خواهد داشت.

هدف اصلی این ماموریت آزمایش دوام سپر حرارتی جبار در هنگام ورود مجدد به جو زمین است که در بازگشت از مدار ماه با سرعت 24500 مایل (39429 کیلومتر) یا 32 برابر سرعت صوت به جو زمین برخورد می کند. سریعتر از ورود مجدد معمول کپسول های فضانوردی که از مدار پایین زمین بازمی گردند.

ریک لابرود، مدیر ارشد پرواز، در مورد نشان دادن توانایی سپر حرارتی برای مقاومت در برابر اصطکاک ورود مجدد، که انتظار می رود دمای خارج از کپسول را تا نزدیک به 5000 درجه فارنهایت (2760 سانتیگراد) افزایش دهد، گفت: "این بالاترین اولویت ما است که باید بررسی شود. این چیزی است که کپسول را کنار هم نگه می دارد و فضانوردان را نجات می دهد."

بازگشت به ماه

برنامه آرتمیس ناسا با هدف بازگرداندن فضانوردان به سطح ماه در اوایل سال 2025 و ایجاد یک ایستگاه در ماه به عنوان پله ای برای سفرهای جاه طلبانه تر و فرستادن انسان به مریخ در آینده است. 

فضاپیمای SLS-Orion بیش از یک دهه در توسعه با سال ها تاخیر و میلیاردها دلار بودجه برنامه ریزی نشده، تاکنون حداقل 37 میلیارد دلار هزینه برای ناسا داشته است که شامل طراحی، ساخت، آزمایش و امکانات زمینی می شود.

بیل نلسون، رئیس ناسا، از برنامه آرتمیس به‌عنوان موهبتی برای اکتشاف فضا و یک «موتور اقتصادی» دفاع کرده و خاطرنشان کرد که برای مثال، تنها در سال 2019، 14 میلیارد دلار تجارت ایجاد کرد و 70000 شغل در ایالات متحده را پشتیبانی کرد.

در میان بزرگترین ذینفعان مالی این برنامه، به ترتیب پیمانکاران اصلی بوئینگ و لاکهد مارتین هستند.

منبع: www.reuters.com