ناسا با همکاری آژانس فضایی فرانسه در یک پروژه جدید قصد دارد موجودات ریز دریا را از طریق لیزرهای فضایی مورد بررسی قرار دهد، دلیل این امر بررسی مهاجرت این موجودات می باشد که دوبار در روز اتفاق می افتد. ماهواره CALIPSO از سال 2006 در مدار زمین قرار دارد و در این مدت اطلاعات بی نظیری راجب آب و هوای زمین و مهاجرت های بزرگ حیوانی در اختیار دانشمندان گذاشته است.

اما این مهاجرت حیوانی حرکت گله ای از حیوانات وحشی یا پرواز دسته ای از پرندگان به سوی مناطق گرمسیر نیست، این نوع مهاجرت ها فقط چندبار در سال اتفاق می افتند که در قیاس با مهاجرت های زیر دریا بسیار ناچیز است. ماهواره CALIPSO در اطلاعاتی که برای دانشمندان ارسال کرده نشان از مهاجرت موجودات ریز داخل اقیانوس ها در طول روز دارد، این مهاجرت عظیم دوبار در طول روز که هنگام طلوع و غروب آفتاب است اتفاق می افتد. DVM نام اختصاری این مهاجرت می باشد که به عنوان بزرگترین مهاجرت شناخته شده از لحاظ تعداد و زیست توده است، در این مهاجرت موجوداتی چون کریل ها، ماهی های نوزاد مرکب، خرچنگ های لار و ماهی های ریز در دسته های بزرگ شرکت می کنند. اندازه این حیوانات بسیار ریز و میکروسکوپی می باشد و به همین دلیل دانشمندان متوجه این مهاجرت عظیم نشده بودند.

این موجودات ریز در اصطلاح زئوپلانکتون نامیده می شوند و منبع تغذیه آنها از گیاهانی ریز به نام فیتوپلانکتون ها است، این موجودات برای تغذیه در غروب آفتاب به سطح دریا می آیند و در هنگام طلوع آفتاب نیز به اعماق آب ها برمی گردند. این حرکت عظیم حیوانی اهمیت بسیار زیادی برای تحقیقات ناسا داشت، از این رو در بین سال های 2008 تا 2017 از لیزر ماهواره CALIPSO برای نفوذ به عمق 20 متری اقیانوس ها استفاده شده است.

مهاجرت این دسته از حیوانات دلایل زیادی می تواند داشته باشد، کشورهای بزرگ سالها در تلاش بودند تا در مورد این موجودات بیشتر بدانند. چراکه آنها سروصدای زیادی ایجاد می کنند و سیگنال های صوتی را بازتاب می دهند که باعث مخفی ماندن زیردریایی های دشمن می شود. علاوه بر این زئوپلانکتون ها از منابع اصلی تغذیه ماهی های بزرگ هستند و مسیر حرکت آنها می تواند نشان از وجود مناطق زندگی ماهی های بزرگ باشد. مهاجرت DVM کمک زیادی به علم هواشناسی نیز می کند، فیتوپلانکتون ها فرایند فتوسنتز را انجام می دهند و زئوپلانکتون ها با تغذیه از آنها مقدار کربن زیادی را به اعماق اقیانوس می برند. این کربن ها به فضولات حیوانی تبدیل می شود، بنابراین اطلاع از پروسه مهاجرت آنها می تواند در شناخت چرخه کربن زمین و اینکه چگونه این پروسه می تواند مدل های آب و هوایی زمین را تحت تاثیر قرار دهد مفید باشد.