به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی ایران زمین و به نقل از مهر، بیشتر متخصصان توجه و تاکیدشان بر انتقال کووید 19 از طریق فرد به فرد است و نسئله انتقال آن‌را از طریق فاضلاب درنظر نمی‌گیرند. 

مطالعات جدید محققان دانشگاه استرلینگ اسکاتلند در بررسی فاضلاب بریتانیا داده‌های مهمی را در مورد گسترش بیماری کووید ۱۹ نشان می‌دهد.

«ریچارد کیولیام»، سرپرست تیم تحقیق، در حال حاضر هشدار می‌دهد که سیستم فاضلاب می‌تواند به خودی خود ریسک انتقال بیماری را فراهم نماید.

کیولیام در این باره می‌گوید: «ما می‌دانیم که بیماری کووید ۱۹ از طریق قطرات ناشی از سرفه و عطسه و یا از طریق اشیا یا مواد حامل عفونت گسترش می‌یابد. اخیراً اثبات شده است که این ویروس در مدفوع انسان تا ۳۳ روز بعد از منفی شدن علائم تنفسی کووید ۱۹ هم باقی می‌ماند.»

او در ادامه می‌افزاید: «هنوز مشخص نیست که آیا ویروس می‌تواند از طریق مسیر مدفوع-دهان هم انتقال یابد. اما ما می‌دانیم که این ویروس در مقایسه با دستگاه تنفس، مدت طولانی‌تری در دستگاه گوارش باقی می‌ماند.»

محققان این مطالعه، مثالی در مورد شیوع بیماری سارس در سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ مطرح کردند که ویروس عامل آن ارتباط نزدیکی با ویروس بیماری کووید ۱۹ دارد. در آن زمان این ویروس در فاضلاب شناسایی شده بود.

به گفته محققان، شالوده ساختاری کووید ۱۹، بخصوص پوشش چربی آن، بیانگر آن است که این ویروس در محیط‌های آبی به شیوه‌ای متفاوت عمل می‌کند. در حال حاضر اطلاعات محدودی در مورد دوام کووید ۱۹ در محیط زیست وجود دارد اما سایر کروناویروس‌ها می‌توانند تا مدت ۱۴ روز براساس شرایط زیست محیطی در فاضلاب باقی بمانند.

ازآنجاکه هنوز دارو یا واکسنی جهت درمان یا پیشگیری از ابتلا به کووید19 به تولید انبوه نرسیده است و تمام گزینه‌های پیشنهادی در مراحل آزمایش‌های بالینی هستند، لذا پیشگیری همچنان تنها راه کنترل این ویروس است که با رعایت اصول بهداشت فردی، پیروی از ضوابط فاصله‌گذاری فیزیکی و رعایت اصول بهداشت جمعی و اجتماعی است.

در همین راستا، تحقیقات محققان هر روز دانسته‌های جدیدی در مورد این ویروس بیان می‌کند.